Egemenlik bugün itibariyle ellerimizde, Bu Cumhuriyet nice karanlıkları yırtıp attı, Ve bu Cumhuriyet meşale olduğu günlerden arta kalan izlerle çınarlığa yükselen bir haykırış olmalı.  Kor gibi taşınan emanetler hafife alınamayacak...

Sokak lambası bile her eve eşit girmezken Aptalca gelir ideolojiler Kaçtığını sanarken dünden Ensene yapışır tüm sözcükler Haykır bu yüzden direklere 'Ben varım fark et beni' Cevap gelmeyecek olsa da Ruhundan aksın zehir gökyüzüne ...

Dar geliyor ruhuma bu şehrin sokakları Çıkmazlar hayatımın sonuna çıkıyor Biz ki bu dünyanın ebed yolcuları Gel, bu merdiven sonsuzluğa çıkıyor. Yok mu sesimi hissedecek mısralarda? Ezelden gelen bir ateşle yanıyorum Sonsuzluğun sonunu...

Uyuşturulmuş bir çağın, yirmilerinde bir gencisin.  Nefesin kaç iklimi etkiliyor, bilmelisin.  Değiştirilmesi gereken tonlarca düzenin içinde,  En zor olana vurulmuşsun.  Vurulduğun yerden kalkıp en başa kurulmuşsun! Duruşunla,...

Bazen bazı şeyleri geride bırakmak gerekir. Önünde gidecek çok yolun varmış da bazı şeyler omuzlarında sana birer ağırlıkmış gibi hissedersin ve yüklerinden kurtulmak istersin. Haklı bir istektir bu, balığın okyanusa, kuşun gökyüzüne,...

‘Efendiler yarın Cumhuriyet'i ilan edeceğiz!' derken parlayan gözler vardı bir asır önce fakat hala ışık tutuyor yaşamlara, bilir misiniz? Bilir misiniz o gözler ışığını nerelerden alır ve nereleri aydınlatmak için kullanırdı?...

Hayır dediğinizi işitir gibiyim ama tam tersi bir cevap için yaşama alanı mümkün. Hem de küçücük bir topluluk olmasına rağmen birbirleriyle farklı şekillerde anlaşabilen dünyanın en ilginç kabilesi olarak geçen Piraha Kabilesi'nde…...

Büyüdükçe vücudumuz hiçbir yere sığamıyoruz. Eskiden annemizin kucağında oturduğumuz otobüs koltukları, şimdi tek başımıza oturmamıza rağmen dar geliyor sanki. Büyüdükçe başımızda sorumluluğumuzu üstlenecek, bizi elimizden tutup...